Ankh – kielecka grupa rockowa, która zaistniała na polskim rynku muzycznym w 1991 roku w składzie: Piotr Krzemiński, Krzysztof Szmidt, Jacek Gabryszek i Michał Jelonek. W lipcu 1992 roku zespół zdobył nagrodę publiczności podczas Rock Festiwalu w Kielcach. W kolejnym roku wystąpił na Festiwalu Muzyki Rockowej „Jarocin ’93” i otrzymał niemal całą pulę nagród: II nagrodę jury, nagrodę dziennikarzy, nagrodę głównego sponsora, nagrodę wytwórni Mega Czad – kontrakt na nagranie płyty – i najważniejszą dla grupy- nagrodę publiczności.

W lutym 1994 roku ukazał się debiutancki album zespołu, zatytułowany „Ankh”, najpierw wydany na kasecie, a cztery miesiące później na płycie kompaktowej (tzw. „czarna”). Wydawnictwo to okazało się sukcesem artystycznym i komercyjnym, album zebrał entuzjastyczne recenzje i sprzedał się w ilości 80 tys. egzemplarzy. Na kolejnym Festiwalu „Jarocin ’94” grupa wystąpiła już w charakterze gościa. W tym roku zarejestrowano również materiał zagrany podczas wywiadu w Radio Gliwice wydany następnie pt. „Ankh – Koncert akustyczny”. W styczniu 1995 roku zespół zakończył pracę nad kolejną płytą studyjną. Materiał został zarejestrowany i zrealizowany przez Adama Toczko w Modern Sound Studio w Gdyni, album „Ziemia i Słońce” pojawił się na półkach sklepowych 7 marca 1995 roku.

Kolejne lata działalności zespołu to setki koncertów zagranych w Polsce i za granicą. Grupa zaskarbiła sobie uznanie zarówno krytyków muzycznych, jak i zbudowała rzeszę wiernych fanów swojej muzyki, na stałe wpisując się do kanonu polskiego rocka. Zespół ośmiokrotnie wystąpił na Przystanku Woodstock (1995-2002), w tym dwukrotnie (’96 i ’97) został laureatem Złotego Bączka – nagrody publiczności festiwalu. W listopadzie 1997 r. muzycy weszli do Studia S-5 Polskiego Radia Kraków i pod okiem realizatora Aleksandra Wilka przystąpili do pracy, która zaowocowała wydaniem w 1998 roku albumu „…będzie tajemnicą”. Perkusistę Jacka Gabryszka zastąpili Andrzej Rajski i Adaś Rain. W tamtym okresie działalności zespół koncertował z dwoma zestawami perkusyjnymi, a obok skrzypiec Michała Jelonka, można było usłyszeć altówkę Łukasza Lisowskiego oraz wokal Agnieszki Dudek, która wspomagała w niektórych utworach Piotra Krzemińskiego. W tym samym roku zespół zrealizował swój pierwszy wideoklip, do utworu „BLAAZA”. Realizacją wideo zajął się Paweł Bogocz.

W kwietniu 1999 zespół został zaproszony przez słynny teatr Volksbühne do występu w Berlinie. Ankh został bardzo dobrze przyjęty przez berlińską publiczność. W grudniu 1999 roku grupa otrzymała zaproszenie od Rock Symphony, jednej z najbardziej prestiżowych wytwórni płytowych w Ameryce Południowej, specjalizującej się w rocku progresywnym. Zespół poleciał do Brazylii i wziął udział w dwudniowym Rio Art Rock Festival ’99. Koncert grupy z Polski okrzyknięto najlepszym na Rio Art Rock Festival. W 2001 roku zespół zagrał na festiwalu Baja Prog V w Mexicali. W maju 2002 roku Ankh koncertował w Nowym Jorku i Chicago. Płyta studyjna „Expect Unexpected” ukazała się w 24.03.2003 roku, nakładem polskiej wytwórni Metal Mind Production. Edycją południowoamerykańską albumu zajęła się wytwórnia Rock Symphony. Światowa premiera nowego materiału miała miejsce w czasie festiwalu Baja Prog VII w Mexicali – w meksykańskiej Kaliforni.

Od 2003 roku Metal Mind sukcesywnie wznawiał nakłady wcześniejszych płyt zespołu. Ukazały się reedycje: kultowej „Ankh”, „Ziemia i słońce” oraz „….będzie tajemnicą”. Nowe edycje albumów wzbogacone zostały o premierowe wersje starych utworów grupy, okraszonych nowym brzmieniu i zmodyfikowanymi aranżacjami. Pod koniec 2004 roku nakładem Metal Mind Records ukazały się również dwie płyty koncertowe: „Koncert akustyczny 1994” (dotychczas opublikowany tylko na kasecie) oraz nieopublikowany dotąd „Live In Opera 1995” – zapis koncertu z Opery Śląskiej (w składzie poszerzonym o dodatkowe skrzypce – Magdalena Sułkowska i wiolonczelę – Robert Idzik). W Marcu 2007 roku, dzięki Markowi Tomalikowi oraz Leo Nahoum, zespół wydał w Brazylii płytę koncertową dla wytwórni Rock Symphony – „Cachaca: Live At Rio Artrock Festival 99”. 27 lutego 2008 roku, za udział w międzynarodowych festiwalach muzyki art rock, grupa otrzymała odznakę od Ministra Kultury i Sztuki „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Pod koniec marca 2018 roku, po dłuższej przerwie, zespół wydał nowy album „Tu jest i tam jest”, na który składają się utwory zarejestrowane na przestrzeni lat 2004-2017. Przy produkcji najnowszej płyty zespołu wzięli udział: Dominik Bieńczycki, Michał Jelonek (skrzypce), Piotr Krzemiński (gitara, wokal), Krzysztof Szmidt (bas, syntezatory), Michał Pastuszka (gitara), Jan Prościński (perkusja), Adam Rain (instrumenty perkusyjne) oraz Ernest Gaweł. Płyta została poprzedzona materiałem promocyjnym EP, o tym samym tytule, a całe przedsięwzięcie wydawnicze wsparte zostało dofinansowaniem Urzędu Miasta Kielce i Zarządu Województwa Świętokrzyskiego. . Do utworu „Nie odchodź” teledysk nakręcił Krzysztof Pęczalski, oprawę graficzną albumu zaprojektował i wykonał Michał Obiedziński.

Zbigniew Brzeziński, w recenzji płyty dla portalu rockonline.pl, napisał:

„Bez wątpienia mamy dziś w Kielcach jeden z najlepszych na świecie zespołów z pogranicza rocka progresywnego i ciężkiego grania. Muzycy stanęli w pewnym momencie mocno na tych dwóch podstawach, dzięki czemu dają całkiem nową, niespotykaną nigdzie indziej jakość. Udało im się w swoim długim istnieniu (od 1991 roku) doprowadzić do mistrzostwa subtelność twardych połączeń fraz i dźwięków. Zapanowali nad melodyką do tego stopnia, że wydaje się, iż zdołaliby okiełznać i chaos, który zanika w punktowych połączeniach. Jak w śpiewie Ainurów z „Silmarillion” J.R.R. Tolkiena, gdy okazywało się, że każde, pozornie oderwane od całości brzmienie, było z góry zaplanowane i twórca nigdy nie stracił nad nim panowania”. (rockonline.pl, 31.01.2018)